วัดมหาวัน จ.ลำพูน พระรอดหลวงพระรอดหลวง
หลวงพ่อวัดปากน้ำ วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ
Like other Thai amulets, Phra Somdej is frequently made of temple Grime, pollen, monk's hair and also other relics from well known monks or maybe the holy robe "cīvara" worn by the monk.
ฝันเห็นช้าง ความหมายดีจริงไหม ทำนายฝันถึงช้างตีเลขเด็ดแม่นๆ
เมนู เว็บ-พระ พระเครื่อง พระเครื่องออนไลน์
This short article's tone or design and style might not replicate the encyclopedic tone utilised on Wikipedia. See Wikipedia's manual to crafting much better content for recommendations. (April 2021) (Learn the way and when to get rid of this information)
ในสมัยอยุธยาเริ่มมีการสร้างพระพิมพ์เพื่อให้เกิดความเป็นสิริมงคล ความศักดิ์สิทธิ์ และดลบันดาลให้เกิดอานุภาพต่าง ๆ สำหรับพกเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจเวลาไปสงครามแทนการพกเครื่องรางแบบเก่า เช่น ผ้าประเจียด (ผ้ายันต์ที่ใช้ผูกแขนหรือคล้องคอ) ตะกรุด พิสมร เป็นต้น ต่อมาในสมัยต้นรัตนโกสินทร์เกิดการเปลี่ยนแนวคิดทางพุทธศาสนา อีกทั้งได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมและวิทยาการจากชาติตะวันตก การสร้างพระพิมพ์เพื่อใช้เป็นเครื่องรางของขลังได้รับความนิยมมากขึ้น พระพิมพ์ที่สร้างเพื่อความเชื่อและความศรัทธาในพุทธคุณด้านต่าง ๆ เหล่านี้เรียกว่า “พระเครื่อง”
หลวงปู่ทองพูล สิริกาโม ( พระครูสิริธรรมวัฒน์ )
พระอุปคุตเนื้อสัมฤทธิ์ พร้อมเลี่ยมเดิม
This informative article has a number of difficulties. Be sure to assist strengthen it or focus on these issues around the speak webpage. (Find out how and when to get rid of these messages)
รอตรวจสอบ อยู่ระหว่างการตรวจสอบข้อมูล
พระเด่นประจำวัน พระเด่น พระดัง ที่มียอดเข้าชมเยอะที่สุด
Forgeries are rife, and it takes decades of analyze and practical experience to produce the skills desired to acknowledge authentic amulets. There are 123 actually an incredible number of editions from A huge number of temples, spanning generations, and it truly is not possible for one human being to own the necessary know-how to authenticate every single version.
ข้อมูลจาก สมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย ระบุว่า พระรอด เป็นพระเครื่องที่มีอายุนับพันปี นับเป็นหนึ่งในพระเครื่องที่เก่าแก่ที่สุดที่พบในประเทศไทย พระรอด สร้างโดยพระนางจามเทวี เมื่อครั้งเสด็จจากเมืองละโว้มาเสวยราชย์ที่หริภุญไชย (จังหวัดลำพูน) ในพ.